مقایسه نقش ضایعه و تحریک الکتریکی هسته دسته منزوی بر حساسیت بارورفلکسها در سیستم عصبی – قلبی – عروقی رتهای معتاد به مورفین
نویسندگان
چکیده
مقدمه: شواهد علمی قابل ملاحظه ای در مورد تداخل عمل سیستم اوپیوئیدی و سیستم کنترل قلبی عروقی در دستگاه عصبی مرکزی وجود دارد. این تحقیق به منظور بررسی نقش هسته دسته منزوی بر روی کنترل بارورفلکس در سیستم عصبی - قلبی، عروقی رتهای معتاد به مورفین انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه تجربی، برای ایجاد وابستگی، مورفین سولفات در یک جدول ده روزه به صورت داخل صفاقی به حیوانات تزریق شد. سپس حیوانات با استفاده از یورتان mg.i.v) 150 به ازای هر صد گرم از وزن بدن) بیهوش شدند و با استفاده از کانول pe50 حاوی سالین و هپارین (200u/ml) شریان و ورید فمور سمت چپ کانول گذاری شد و با استفاده از دستگاه استریوتاکسی به مشخصات nts، الکترودهای تحریکی بر اساس اطلس پاکسینوس بداخل هسته وارد گردید و سپس تحریکات و یا ضایعه الکتریکی به داخل هسته اعمال شد. برای بررسی حساسیت بارورفلکس ها از فنیل افرین (pe) به عنوان داروی vasoconstrictor استفاده شد تا افزایش ناگهانی فشار خون ایجاد شود سپس تغییرات ضربان قلب حاصله (?rh) در برابر تغییرات فشار متوسط شریانی اعمال شده (dmap) به عنوان شاخصی از حساسیت باورفلکس ها(baroreflex sensitivity: brs) سنجیده شد. سپس نتایج با استفاده از روشهای توصیفی و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و p<0.05 معنی دار تلقی گردید. نتایج: بررسی نتایج حاصله نشان می دهد که حساسیت بارور رفلکس ها در گروه دریافت کننده مورفین نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است (p<0.05). اعمال تحریکات الکتریکی به داخل هسته اثری بر روی فشار متوسط شریانی (map) و ضربان قلب (hr)، در موشهای سالم و معتاد به مورفین نداشته است. در حالیکه بعد از دریافت تحریک الکتریکی در هسته nts، حساسیت بارورفلکس ها نسبت به قبل افزایش یافته است (p<0.05). نتیجه گیری: از آنجا که اعتیاد به مورفین سبب تضعیف سیستم های نروترانسمیتری می شود، می توان چنین نتیجه گیری کرد که احتمالا تحریکات الکتریکی در ناحیه nts توانسته اند منجر به تقویت سیستم نروترانسمیتری این ناحیه مثل سیستم گاباارژیک شوند که این امر به نوبه خود توانسته حساسیت بارورفلکس ها را افزایش دهد.
منابع مشابه
تحریک الکتریکی هسته دسته منزوی ، حساسیت بارورفلکس را در رت های معتاد به مورفین افزایش می دهد
The previous studies have shown that the endogenous opiate system depress the baroreflex sensitivity in morphine dependent persons. Nucleus Tractus Soloitarii(NTS) is the main termination site of baroreceptor afferent neurons. The aim of this study was to determine the role of electrical stimulation of Nucleus Tractus Soloitarii on baroreflex sensitivity in morphine...
متن کاملتحریک الکتریکی هسته دسته منزوی ، حساسیت بارورفلکس را در رت های معتاد به مورفین افزایش می دهد
مطالعات قبـــــلی نشان داده اند که سیستم اوپیوئیدهای درونی، حساسیت بارورفلکسها را در افـــــراد وابسته به مورفین کاهش میدهند . هسته دسته منزوی(nts) محل اصلی ختم نورونهای آوران بارورسپتورها میباشد. این مطالعه به منظوربررسی نقش هسته دسته منزوی بروی کنترل بارورفلکس در سیستم نوروکاردیوواسکولار رتهای معتاد به مورفین انجام گرفته است. برای ایجاد وابستگی ، مــــورفین سولفات در یک جدول ده روزه...
متن کاملمقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
متن کامل«نقش استروژن بر روی حساسیت بارورفلکس در هسته دسته منزوی (nts)از طریق سیستم اتونومیک در موش های صحرایی»
چکیده ندارد.
15 صفحه اولبررسی اثر تحریک الکتریکی ناحیه تگمنتوم شکمی (VTA) بر اعتیاد به مورفین در رت
زمینه و هدف: ناحیه تگمنتوم شکمی VTA= Ventral Tegmental Area در مزنسفال در دو طرف خط وسط و در عمق 9 میلی متری از سطح استخوان پس سری قرار داشته و در مراحل شکل گیری اعتیاد دخالت دارد. در این مطالعه تحریک الکتریکی این ناحیه و تاثیرش بر روند اعتیاد به مورفین مورد بررسی قرار گرفته است. روش مطالعه: در یک مطالعه مداخله ای، خود تزریقی داخل وریدی برای یافتن میزان اعتیاد بکار گرفته شد. 24 رت ویستار به سه...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
hormozgan medical journalجلد ۹، شماره ۲، صفحات ۱۰۱-۱۰۸
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023